ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ (Mount Everest): ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಎತ್ತರದ ಪರ್ವತ ಶಿಖರ.

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ (Mount Everest) ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಎತ್ತರದ ಪರ್ವತ ಶಿಖರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಹಿಮಾಲಯ ಪರ್ವತಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ನೇಪಾಳ ಮತ್ತು ಚೀನಾ (ತಿಬೆಟ್) ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ. ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಸಮುದ್ರ ಮಟ್ಟದಿಂದ 8,848.86 ಮೀಟರ್ (29,031.7 ಅಡಿ) ಎತ್ತರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದನ್ನು “ಸಾಗರಮಾತಾ” (Sagarmatha) ಮತ್ತು “ಚೋಮೊಲುಂಗ್ಮಾ” (Chomolungma) ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು “ಸಾಗರಮಾತಾ” ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಇದರರ್ಥ “ಆಕಾಶದ ದೇವತೆ”. ತಿಬೆಟ್ನಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು “ಚೋಮೊಲುಂಗ್ಮಾ” ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಇದರರ್ಥ “ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮಾತೆ”.

ಭೌಗೋಳಿಕ ಮಾಹಿತಿ:

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಹಿಮಾಲಯ ಪರ್ವತಶ್ರೇಣಿಯ ಮಹಾಲಂಗೂರ್ ಹಿಮಾಲ್ (Mahalangur Himal) ಉಪಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ. ಇದು ನೇಪಾಳ ಮತ್ತು ಚೀನಾ (ತಿಬೆಟ್) ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ. ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ 1856 ರಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಇದನ್ನು “ಪೀಕ್ XV” ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು. 1865 ರಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ವೇಯರ್ ಸರ್ ಜಾರ್ಜ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅವರ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಇದನ್ನು “ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್” ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವವರು ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣ ಹವಾಮಾನ, ಕಡಿಮೆ ಆಮ್ಲಜನಕ, ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಅನೇಕ ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳ ಸ್ವಪ್ನವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಮತ್ತು ಜೀವನಹಾನಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಮೊದಲ ಏರಿಕೆ:

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಏರಿದವರು ಸರ್ ಎಡ್ಮಂಡ್ ಹಿಲರಿ (Sir Edmund Hillary) ಮತ್ತು ಶೇರ್ಪಾ ತೆನ್ಜಿಂಗ್ ನೋರ್ಗೆ (Tenzing Norgay) ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು 1953 ಮೇ 29 ರಂದು ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಿದರು. ಇದು ಮಾನವ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪರ್ವತಾರೋಹಣದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೈಲಿಗಲ್ಲು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು 1920 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದವು. 1921 ರಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ತಂಡವು ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿತು, ಆದರೆ ಅವರು ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 1922 ರಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೊಂದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ತಂಡವು ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿತು, ಆದರೆ ಅವರು ಸಹ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 1924 ರಲ್ಲಿ, ಜಾರ್ಜ್ ಮಲ್ಲೋರಿ (George Mallory) ಮತ್ತು ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಇರ್ವಿನ್ (Andrew Irvine) ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿದರು, ಆದರೆ ಅವರು ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಿದ್ದಾರೆಯೇ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದು ಇನ್ನೂ ರಹಸ್ಯವಾಗಿದೆ.

1953 ರಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ತಂಡವು ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿತು. ಈ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಸರ್ ಎಡ್ಮಂಡ್ ಹಿಲರಿ ಮತ್ತು ಶೇರ್ಪಾ ತೆನ್ಜಿಂಗ್ ನೋರ್ಗೆ ಸೇರಿದ್ದರು. ಅವರು 1953 ಮೇ 29 ರಂದು ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಿದರು, ಮತ್ತು ಇದು ಮಾನವ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ.

ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಮಾರ್ಗಗಳು:

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರಲು ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಮಾರ್ಗಗಳಿವೆ: ದಕ್ಷಿಣ ಮಾರ್ಗ (South Col Route) ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಮಾರ್ಗ (North Col Route). ದಕ್ಷಿಣ ಮಾರ್ಗವು ನೇಪಾಳದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಜನಪ್ರಿಯ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಉತ್ತರ ಮಾರ್ಗವು ಚೀನಾ (ತಿಬೆಟ್) ನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಕಡಿಮೆ ಜನಪ್ರಿಯ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.

ದಕ್ಷಿಣ ಮಾರ್ಗವು ನೇಪಾಳದ ಲುಕ್ಲಾ (Lukla) ನಗರದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾರ್ಗವು ಖುಂಬು (Khumbu) ಪ್ರದೇಶದ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಎವರೆಸ್ಟ್ ಬೇಸ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ (Everest Base Camp) ಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಎವರೆಸ್ಟ್ ಬೇಸ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸಮುದ್ರ ಮಟ್ಟದಿಂದ 5,364 ಮೀಟರ್ (17,598 ಅಡಿ) ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದೆ. ಇಲ್ಲಿಂದ ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳು ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಉತ್ತರ ಮಾರ್ಗವು ಚೀನಾ (ತಿಬೆಟ್) ನ ಟಿಂಗ್ರಿ (Tingri) ನಗರದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾರ್ಗವು ತಿಬೆಟ್ ಪ್ರದೇಶದ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಎವರೆಸ್ಟ್ ಬೇಸ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾರ್ಗವು ದಕ್ಷಿಣ ಮಾರ್ಗಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಕೆಲವು ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಪರ್ವತಾರೋಹಣದ ಸವಾಲುಗಳು:

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವವರು ಅನೇಕ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸವಾಲುಗಳು ಹೀಗಿವೆ:

1. ಕಡಿಮೆ ಆಮ್ಲಜನಕ: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಶಿಖರದಲ್ಲಿ ಆಮ್ಲಜನಕದ ಮಟ್ಟವು ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಉಸಿರಾಟದ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಅಲ್ಟಿಟ್ಯೂಡ್ ಸಿಕ್ನೆಸ್ (Altitude Sickness) ಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
2. ಕಠಿಣ ಹವಾಮಾನ: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಶಿಖರದಲ್ಲಿ ಹವಾಮಾನವು ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು -60°C ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು, ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ಬಿರುಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಹಿಮಪಾತಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.
3. ಹಿಮಗಡ್ಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಮನದಿಗಳು: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಶಿಖರದಲ್ಲಿ ಹಿಮಗಡ್ಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಮನದಿಗಳು ಅನೇಕ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲಿ ಹಿಮಗಡ್ಡೆಗಳು ಕುಸಿಯುವುದು ಮತ್ತು ಹಿಮನದಿಗಳು ಚಲಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.
4. ಶಾರೀರಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಶಾರೀರಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ. ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಕಠಿಣ ಪರಿಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಪರ್ವತಾರೋಹಣದ ಪರಿಣಾಮಗಳು:

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಅನೇಕ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ.

1. ಪರಿಸರ ಪರಿಣಾಮಗಳು: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಪರಿಸರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ. ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳು ತಮ್ಮ ಯಾತ್ರೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಸ ಮತ್ತು ವ್ಯರ್ಥ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪರಿಸರ ಮಾಲಿನ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
2. ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮಗಳು: ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ. ಸ್ಥಳೀಯ ಶೇರ್ಪಾ ಸಮುದಾಯವು ಪರ್ವತಾರೋಹಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮತ್ತು ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ, ಪರ್ವತಾರೋಹಣದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಶೇರ್ಪಾ ಸಮುದಾಯದ ಜೀವನಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ.

ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಎತ್ತರದ ಪರ್ವತ ಶಿಖರವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪರ್ವತಾರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಶಿಖರವನ್ನು ಏರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಅನೇಕ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ. ಮೌಂಟ್ ಎವರೆಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಏರುವುದು ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪರ್ವತಾರೋಹಣದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ.